انتقاد

تا حالا شده از خودتون بپرسید که چقدر انتقاد پذیر هستید. خیلیها در جواب خودشونو آدم انتقاد پذیری معرفی می کنن اما کافیه یه انتقاد کوچیک ازشون بکنی. اینجاست که یا اصلا قبول نمی کنن و یا بعدا طوریکه ضایع نشن خودشونو اصلاح می کنن. بعضی ها هم که امکان داره حال منتقد بیچاره رو بگیرن و اونو با گل یکسان کنن. همونطوری که براتی و علی همدیگرو با گل یکسان کردند.

یادمه دوستی از صدای شجریان خیلی خوشش می اومد و گاهی اوقات صدای استاد رو با صدای بلند گوش می کرد. گاهی وقتا که بهش اعتراض می کردیم صدای بلند گوی رایانه (کامپیوتر سابق) رو زیادتر هم می کرد. نمونه دیگه همین مربی تیم فوتبالمون که علیرغم اینکه خودشو مقصر می دونه زیر با انتقاد ها نمیره.

تو این ایام بی موضوعی آقا علی آقا تقریبا وبلاگ رو هر روز به روز کردند. جا داره که از ایشون و شهرداری آخن تشکر کنیم (چشم میرم میشورم) ایشالا که روحیه ایشان الگویی باشه واسه هممون

یه خورده هم دانشمند بازی: بعد از دو ماه سردرگمی و سر و کله زدن با مقاله های مختلف٬ امروز بعد از جلسه با سوپروایزرهام فهمیدم که هیچی نفهمیدم!!!