شهرکرد

راستش را بخواهید آدم از سواد جغرافیایی بعضی ها احساس ناامیدی می کند.تا می گویی شهرکرد؛ذهن ها به سمت کردستان نشانه می رود اما بر خلاف تصور خیلی ها شهرکردمرکزکردستان نیست وزبان مردمش کردی نیست ودر لهجه دهکردی* هم اثر قابل توجهی از کلمات کردی دیده نمی‌شود.جالب آنکه دامنه کلمات ترکی بیش از کلمات کردی در این لهجه‌است.زبان مردمان شهرکرد زبان پارسی ساسانی است که به مرور زمان تغییراتی در آن ایجاد گردیده‌است. استفاده از حرف «اُ» در زبان و یا افعال از مصادر پارسی خود دلیلی روشنی است که زبان مردم منطقه بیشتر به زبان پارسی پهلوی مرتبط است تا زبانی دیگر. بعنوان مثال افعالی همانند «وَخی» از مصدر«وَخسادن»، «بجُور» از مصدر «جُستن».ضمنا دهکرد در سایر مناطق کشور هم هست که اتفاقا آنها هم کرد نیستند مثلاً منطقه دهکرد در بروجرد یا منطقه دهکرد در جیرفت.«دژگـُرد» هم که دژی مستحکم در منطقه کوهستانی زاگرس بوده از دیگر وجوه تسمیه آن می باشد که با احتساب تسلط زبان عربی در دوران حکومت اعراب براحتی می‌توان دریافت که «دژگـُرد» با عوض شدن حروف «ژ» و «گ» که در الفبای عربی وجود نداشته به «دهکـُرد» تغییر کرده‌است.حتی می‌توان گفت که چنین دژهای نظامی همانند «چَمگـُرد» (چَمگـُردان امروزی)، «دژگـُرد» (شهرکرد امروزی)، «چـِلگـُرد» (چـِلگـِرد امروزی) و «بروگـُرد»(بروجرد امروزی) در ایران بسیار زیاد بوده‌است. نقل است که مانی پیامبر مانویان بدستور بهرام پادشاه ساسانی در «پیل آباد» که در نزدیکی «گندی شاپور» بوده‌است در زیر پای پیلان افکنده شد. اما آنان که با منطقهٔ چهارمحال و بختیاری آشنایی دارند می‌دانند که «پیل آباد» و یا فیل آباد امروزی در نزدیکی شهرکرد است نه اهواز.از اینرو براحتی می‌توان دریافت که تارخچهٔ این شهربه دوران ساسانیان و حتی شاید قدیمی تر از آن به هخامنشیان برسد!

پی نوشت:خویه..؟!راحت شدین..؟!همین را می خواستید که شهرکردرا به هخامنشیان پیوند بدهم؟!پس لطفا هی نگین شهرکرد نزدیک عراقه!!!

*دهکرد در قرن هفتم هجری قمری تحت سلطه اتابکان فارس و لرستان بود.در این محل پاسگاهی جهت تأمین عبور و مرور و رفع مایحتاج مسافران ساخته شده بود. بعدها وسعت یافت ودرشهریور ۱۳۱۴ شمسی به شهرکرد مبدل گردید.